Q&A met KROON’juweel Judith Limahelu van Praktijk voor Familieverhalen: ‘De essentie van mijn werk houdt zich bezig met identiteitsvragen. Waar kom ik vandaan? Waar hoor ik bij? Waar voel ik mij thuis?’
⚡ In je praktijk geef jij transculturele behandelingen. Wat is dat?
Judith: ‘Ik ben transcultureel systeemtherapeut. Dat wil zeggen dat ik met mensen die met hun hulpvraag bij mij komen, altijd kijk naar wat de geschiedenis, de herkomst en de cultuur is van waar ze vandaan komen. Waar je vandaan komt is, waar je gevormd bent. Wat je in jouw familie (gezin) geleerd hebt is bepalend voor hoe je je leven leeft. Daar heb je geleerd hoe je bijvoorbeeld met anderen omgaat of hoe je op je werk functioneert. Je hiervan bewust zijn en worden is helpend bij het begrijpen waar kwetsbaarheden, gevoeligheden en moeilijkheden vandaan komen. Mensen gaan in therapie omdat ze ergens problemen mee hebben en deze vorm van behandeling biedt ruimte om te zoeken naar oplossingsstrategieën die helpen om uit een moeilijke situatie te komen. Volwassenen, kinderen en jongeren kunnen individueel komen, maar ook partners, gezinnen en families.’
⚡ Je ontwikkelde een kwartetspel?
Judith: ‘Tijdens de gesprekken met gezinnen en families merkte ik dat het al snel over het probleemverhaal ging. Meestal staat dat centraal en gaat het alleen nog maar daarover. Terwijl ik juist benieuwd ben naar de andere verhalen. Ik kwam erachter dat de andere verhalen vaak niet meer gedeeld worden, terwijl die juist leuk zijn om te horen. En zo ontwikkelde ik het Familieverhalen transcultureel kwartetspel. In dit spel stel je vragen aan elkaar die je niet zo snel stelt en zo komen er nieuwe verhalen naar boven. Je kunt het met families spelen, maar ook met vrienden. En inmiddels wordt het spel ook tijdens workshops en trainingen gebruikt.’
⚡ Waarmee kan jij andere KROON’ers helpen?
‘Naast systeemtherapeut ben ik ook traumatherapeut. Als mensen hulp zoeken als ze vastlopen, dan kan ik ze op weg helpen. Dit kan zijn op verschillende terreinen: therapie maar ook door middel van supervisie. Het hoeft trouwens niet altijd over problemen of ingewikkeldheden te gaan. Families komen ook bij mij om gezamenlijk op zoek te gaan naar hun krachtbronnen. Als mijn deur open staat, wees dan welkom om het Familieverhalenspel te komen spelen met een bakje thee of koffie erbij. Verhalen delen en verbinden.’
